Χαρακτηριστικά και γεωργική τεχνολογία της καλλιέργειας παστινάκι στο ανοικτό έδαφος. Πρόληψη πιθανών προβλημάτων

Στη Ρωσία, το πασπάνι ήταν κάπως ξεχασμένο, αλλά την τελευταία δεκαετία, αυτό το λαχανικό ξεκίνησε μια "νέα ζωή". Λόγω της γλυκιάς πικάντικης γεύσης, χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο για το μαγείρεμα των πρωτότυπων πιάτων. Αυτό το λαχανικό είναι επίσης δημοφιλές στην ιατρική βιομηχανία (είναι χρήσιμο για το πεπτικό και το νευρικό σύστημα, και χρησιμοποιείται επίσης ως διουρητικό, παυσίπονο, τονωτικό).

Στο σπίτι, η ρίζα του παστεριού μπορεί να τηγανιστεί, ψητή, ψητή, βρασμένη, κατεψυγμένη. Τα πράσινα είναι αποξηραμένα ή χρησιμοποιούνται ωμό ως καρυκεύματα.

Πώς να επιλέξετε σωστά μια ποικιλία φυτών;

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες παστινάκων, τα οποία διαφέρουν μεταξύ τους στο χρώμα της σοδειάς, του μεγέθους και της γεύσης. Επομένως, για να κάνετε τη σωστή επιλογή, πρέπει πρώτα να αποφασίσετε πώς θα το χρησιμοποιήσετε.

• Εάν σκοπεύετε να προσθέσετε ωμό σε σαλάτα ή να προετοιμάσετε τα κύρια πιάτα, τότε είναι καλύτερα να πάρετε την ποικιλία ορμονών. Η σάρκα του είναι άσπρη, πυκνή και αρωματική.
• Για τα είδη ζαχαροπλαστικής, επιλέξτε "Gladiator" ή "Guernsey", λόγω της γλυκιάς γεύσης.
• Harris μοντέλο είναι καλύτερο να τεθεί σε πολτοποιημένη σούπα, έχει μια πολύ μαλακή δομή και είναι καλά αφομοιώνονται. Δεν χρειάζεται να προσθέσετε αλεύρι ή άμυλο.
• Στην ιατρική, η ποικιλία "Petrik" χρησιμοποιείται συχνότερα. Είναι ανθεκτικό στις ασθένειες και έχει καλή απόδοση.

Επιπλέον, όλες οι ποικιλίες μπορούν να χωριστούν ανάλογα με το χρόνο ωρίμανσης της ρίζας.

Οι πιο δημοφιλείς ποικιλίες είναι "Round" και "Best of all". Έχουν υψηλή παραγωγικότητα (μέχρι 4 κιλά ανά 1 τ.μ.) και είναι σχετικά ανεπιτήδευτες - καλλιεργούνται σε ολόκληρη τη Ρωσία.

Βήμα-βήμα οδηγίες: πώς να καλλιεργηθεί ένα λαχανικό;

Τα ακόλουθα περιγράφουν γεωργικές τεχνικές και μεθόδους καλλιέργειας φυτών σε ανοιχτό έδαφος.

Μέσα από δενδρύλλια

Όταν ο στόχος είναι να πάρετε φρούτα όσο το δυνατόν συντομότερα ή απλά μια μακρά άνοιξη, οι κηπουροί προετοιμάζουν τα σπορόφυτα της παστεριάς.

1. Εκτός από το έδαφος, προστίθεται λίγη άμμος στα κύπελλα δενδρυλλίων για να καταστεί το έδαφος χαλαρότερο.
2. Οι σπόροι φυτεύονται σε απόσταση 2 cm από την επιφάνεια και ποτίζονται άφθονα με νερό.
3. Τα σπορόφυτα πρέπει να φυλάσσονται κάτω από τον λαμπτήρα για 14 ώρες την ημέρα σε θερμοκρασία +20 μοίρες.
4. Μετά από ένα μήνα, τα λάχανα είναι έτοιμα για μεταμόσχευση στο ανοικτό έδαφος.

Το καλύτερο μέρος για ένα παστινάκι είναι όπου πατάτες, καρότα, ντομάτες μεγάλωσαν πριν από αυτό. Το έδαφος πρέπει να είναι χαλαρό και γόνιμο.

Η ρίζα παστεριού είναι ένα πολύ λαμπερό λαχανικό. Ως εκ τούτου, πρέπει να ποτίζονται τακτικά και να χαλαρώνει τη γη για να αποφευχθεί η στασιμότητα του νερού.

Το parsnip τροφοδοτείται σε 4 στάδια:

1. Μια εβδομάδα μετά τη μεταφύτευση φυτά. Χρησιμοποιήστε υψηλά αζωτούχα λιπάσματα.
2. Μετά από 2 εβδομάδες, επαναλάβετε τη διαδικασία.
3. Στα μέσα του καλοκαιριού, χρησιμοποιούνται λιπάσματα με φώσφορο και κάλιο.
4. Η τελική επάλειψη με το ίδιο λίπασμα γίνεται μετά από 3 εβδομάδες.

Αυτή η επιλογή τροφοδοσίας δεν θα χρειαστεί εάν το έδαφος ήταν καλά γονιμοποιημένο την προηγούμενη πτώση.

Σπορά σπόρων απευθείας στο έδαφος

Οι σπόροι παστεριού φυτεύονται σε ανοιχτό έδαφος στα μέσα της άνοιξηςόταν ο αέρας έχει ήδη θερμανθεί στους + 15 βαθμούς.

1. Πριν από τη σπορά, συνιστάται να τα κρατάτε για λίγο στη βρεγμένη γάζα ή στο βαμβάκι για να ξεφουσκώσουν. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε νερό με ένα ενεργοποιητή ανάπτυξης αραιωμένο σε αυτό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο πασπάνι βλασταίνει αργά και δεν θα ληφθούν όλοι οι σπόροι σε πυκνό έδαφος.
2. Στην περιοχή που ανασκάπτεται, δημιουργούνται αυλάκια βάθους 2-3 cm. Η απόσταση μεταξύ τους δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 20 cm, έτσι ώστε οι καρποί να μην παρεμποδίζουν το ξεφλούδισμα και την ανάπτυξη του άλλου.
3. Οι σπόροι χύνεται σε συνεχείς λωρίδες σε προ-υγραμένο έδαφος και καλύπτεται με χώμα.

Κατά τη φύτευση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τέφρα που έχει αραιωθεί στο νερό με μέταλλα.

Καλή επίδραση στον ρυθμό δενδρυλλίων με επικάλυψη της σπαρθείσας περιοχής με μια μεμβράνη (και κύπελλα με φυτάρια). Αλλά πρέπει να το σηκώσετε μία φορά την ημέρα για 20 λεπτά.

Μετά τη βλάστηση των βλαστών, γίνεται η πρώτη λέπτυνση και η απολέπιση. Η απόσταση μεταξύ των φύλλων είναι 5 cm. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης αραίωσης, όταν τα λάχανα έχουν φθάσει τα 10 cm, η απόσταση μεταξύ τους αυξάνεται στα 15 cm.

Λάθη κατά την προσγείωση και φροντίδα και πώς να τα ξεπεράσουμε;

1. Οι σπόροι για φύτευση με οποιονδήποτε τρόπο πρέπει να είναι φρέσκος. Για να είστε βέβαιοι για την ποιότητα των σπόρων, μπορείτε να τις αναπτύξετε μόνοι σας. Για το λόγο αυτό, αρκετές ρίζες καλλιεργούνται στο έδαφος για το χειμώνα, το οποίο την άνοιξη είναι χτυπημένο, ποτίζεται, ζυμώνεται και χαλαρώνει τη γη γύρω. Όταν οι ομπρέλες του φυτού γίνονται καφέ, ήρθε η ώρα να μαζέψουμε τους σπόρους.

   Ένα σημαντικό σημείο είναι η ξήρανση. Με σωστή επεξεργασία, οι σπόροι διατηρούν την ικανότητα να αποδίδουν καρπούς για 1-2 χρόνια.

2. Λόγω της κακής βλάστησης, πολλοί σπόροι πρέπει να ληφθούν.
3. Πριν από τη σπορά σε ανοιχτό έδαφος, θα πρέπει να καθαρίσετε καλά το έδαφος από τα ζιζάνια και τις ρίζες.
4. Έλλειψη υγρασίας του εδάφους. Κατά τη διάρκεια της ξηρασίας, το έδαφος συμπιέζεται και εμποδίζει την καλλιέργεια της ρίζας (βλάστηση των σπόρων, βλαστήστε τα λάχανα). Επιπλέον, με την έλλειψη νερού, το εργοστάσιο πηγαίνει στο βέλος.
5. Για τη σίτιση, δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κοπριά. Το parsnip είναι κατάλληλο μόνο για υγρά λιπάσματα. Για παράδειγμα, ένα mullein αραιώνεται με νερό σε αναλογία 1: 5.

Συγκομιδή και αποθήκευση

Συγκομιδή το φθινόπωρο. Πρέπει να πιάσετε τον πρώτο παγετό. Για να σκάψετε τις ρίζες των ριζών, χρησιμοποιήστε μια ράβδωση για να μην τις βλάψετε. Στη συνέχεια κόψτε τις κορυφές και στεγνώστε τα λαχανικά.

Το πασπαρτού φυλάσσεται σε θερμοκρασία 0-1 μοίρες. Στα κιβώτια χρήσης στο υπόγειο. Οι ρίζες φυτεύονται σε αυτά στο κάτω μέρος, και υγρή άμμο χύνεται στην κορυφή.

Οι ερωτοί παγώνουν πασπάνι. Για να το κάνετε αυτό, το πλένουν, το ξεφλουδίζουν, κόβονται σε φέτες και τοποθετούνται σε τσάντες.

Επιπλέον, μπορείτε να το στεγνώσετε μόνοι σας.

1. Τα πλυμένα και αποφλοιωμένα λαχανικά πρέπει να σκουπίζονται με χαρτοπετσέτα, κομμένα σε κομμάτια και αποστέλλονται στο φούρνο (η διάρκεια της διαδικασίας εξαρτάται από το μέγεθος των τεμαχίων και την ποικιλία του παστεριού).
2. Οι ψυχρές φέτες τοποθετούνται σε ένα βάζο και κλείνουν καλά με ένα καπάκι.

Αν δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να αποθηκεύσετε το πασπιντ στο σπίτι, τότε αφήνεται για το χειμώνα στο έδαφος, μετά από το θάνατο.

Ασθένειες και Παράσιτα

Όπως και άλλα λαχανικά που καλλιεργούνται στην κεντρική Ρωσία, το παστινάκι εκτίθεται σε διάφορες μυκητιακές ασθένειες.

• Cercoporosis. Λόγω αυτού του μύκητα, κιτρινωπό κηλίδες εμφανίζονται στα φύλλα και τα στελέχη, τα οποία με την πάροδο του χρόνου αυξάνονται σε μέγεθος και σκουραίνουν. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η κακή προετοιμασία του εδάφους πριν από τη φύτευση οδηγεί στην εμφάνισή του (τα υπολείμματα φυτών δεν έχουν αφαιρεθεί τελείως).
• Fomoz. Με αυτή την ασθένεια εμφανίζονται γκρίζες κηλίδες στις ρίζες. Οι οποίες, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, καλύπτονται με μαύρες κουκίδες και γίνονται καταθλιπτικές. Στη συνέχεια, ο μύκητας διεισδύει βαθιά μέσα στο λαχανικό. Η φώμη εμφανίζεται όταν δεν αποθηκεύεται σωστά η πασπάνι.
• Κόκκινη σήψη. Οι ριζικές καλλιέργειες αρρωσταίνουν από μύκητες του εδάφους. Στο λαχανικά που έχουν προσβληθεί εμφανίζονται σκούρα γκρι στίγματα με κόκκινες κουκίδες. Στην κορυφή καλύπτονται με πλάκα. Το φύλλωμα με αυτή τη νόσο γίνεται γρήγορα κίτρινο.
• Αλτενάρια. Εμφανίζεται κατά την αποθήκευση του πασπινιού. Πρόκειται για μαύρες κηλίδες σε καλλιέργειες ριζών και καφέ κηλίδες στα φύλλα και τα στελέχη. Όταν επηρεάζεται από τη μαύρη σήψη, το λαχανικό στεγνώνει γρήγορα και με υψηλή υγρασία καλύπτεται με σκούρα επίστρωση.

Τα έντομα βλάπτουν επίσης το παστινάκι.

• Ομπρέλα σκώρος. Αυτή η μαύρη πεταλούδα τοποθετεί τα αυγά απευθείας στις ταξιανθίες του πασπινιού. Οι κάμπιες που εμφανίζονται με κόκκινο χρώμα σε μια λευκή κουκίδα φτάνουν το 1,5 εκατοστά σε μήκος, τρώνε λουλούδια και σπόρους.
• Σκώρος. Το μέγεθος του είναι 2,5 εκατοστά. Οι κάμπιες είναι γκρίζες με πλευρικές πορτοκαλί λωρίδες μήκους 2 εκατοστών, τρώνε περάσματα στα φύλλα και τα στελέχη του φυτού και κουτάβια εκεί.
• Καρότο μύγα. Μαύρο με κόκκινη κεφαλή. Ενήλικες 0,5 εκατοστά. Οι προνύμφες που εναποτίθενται στο έδαφος μολύνουν την ρίζα, τρώγοντας περάσματα σε αυτό. Τα φύλλα είναι ζωγραφισμένα με μωβ.
• Καρότο φύλλο. Το σώμα είναι πράσινο με διαφανή φτερά, τα μάτια είναι κοκκινωπά. Μήκος 1,6 εκ. Εξουδετερώνει το χυμό από το φυτό έτσι ώστε τα φύλλα στη συνέχεια να ρυτίδα και να στεγνώσει.

Πρόληψη διαφόρων προβλημάτων

Για να αποφευχθεί η βλάβη των φύλλων και των ριζών της παστινάδας, πρέπει να εφαρμοστούν τα ακόλουθα προληπτικά μέτρα:

• τακτοποιούν τακτικά τα κρεβάτια.
• να συλλέγουν σπόρους, όπως είναι απαραίτητο (ακόμη και σε λαχανικά που φυτεύονται σε κοντινή απόσταση, οι σπόροι μπορούν να ωριμάσουν όχι σε μια στιγμή, αλλά με διαφορά μερικών ημερών).
• Αφαιρέστε το φύλλωμα που επηρεάζεται.
• Μην φυτέψετε πασπιντσί από έτος σε χρόνο σε ένα μέρος, αλλά εναλλάσσετε με άλλα λαχανικά.
• περιοδικά ψεκάζετε την άμμο μεταξύ των γραμμών.
• Πριν από τη φύτευση παστερινού, το έδαφος πρέπει να σκάψει βαθιά?
• με τα λιπάσματα που συνιστώνται για αυτό το λαχανικό.
• αραίωση των όξινων εδαφών.

Το Parsnip είναι αρκετά ανεπιτήδευτο και εύκολο να αναπτυχθεί, ενώ είναι ένα νόστιμο προϊόν. Περιέχει πολλές βιταμίνες και μέταλλα, η διατροφική του αξία είναι 75 kcal / 100 gr. Αυτές οι ιδιότητες επιστρέφουν το λαχανικό στην προηγούμενη δημοτικότητά του και συμβάλλουν στον εντοπισμό νέων τρόπων χρήσης του και της αναπαραγωγής ακόμα περισσότερων ποικιλιών.

Δείτε το βίντεο: Να ΤΙ δείχνει η Γλώσσα σας για την Υγεία σας! 13 Προειδοποιητικά Σημάδια που ΔΕΝ πρέπει να Αγνοήσε (Νοέμβριος 2024).