DIY ξύλινο φράχτη

Ο άνθρωπος δημιουργείται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην αισθάνεται ποτέ εντελώς ασφαλής. Υπάρχει πάντα ένα μικρό παραθυράκι για το μυαλό, το οποίο περιμένει απλά να ξεδιπλώσει στα μάτια μας διάφορα, μερικές φορές ακόμα και τολμηρά, σενάρια μελλοντικών γεγονότων. Μερικές από τις απόψεις του παρελθόντος. Στην πραγματικότητα, μια τίγρη σπαθί-οδοντωτή δεν κυνηγάει; Και αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος. Αλλά ακόμα τρομακτικό και η φαντασία είναι ένας εχθρός.
Οι πρόγονοί μας δεν ήταν μέχρι τέτοιες συνομιλίες. Κάθε μέρα έπρεπε να αγωνίζονται για να επιβιώσουν, να αναζητήσουν καταφύγιο, φάρμακα και τρόφιμα. Μερικές φορές η ζωή μιας ολόκληρης ομάδας εξαρτάται από τις δεξιότητες της κύριας, σαφούς διανομής εξουσίας και την ενίσχυση των συνόρων. Το μόνο καταφύγιο ήταν κρύες σπηλιές. Η είσοδος του οποίου ήταν γεμάτη από αυτοσχέδια υλικά και πέτρες. Εκεί προέρχεται αυτό το συναίσθημα. Ο φόβος που επικρατεί πάνω από τη λογική.
Λίγο αργότερα, όταν οι άνθρωποι άλλαξαν το μυαλό τους και έκαναν λόγο για κοσμικό έργο, δεν υπήρχε πλέον ανάγκη να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο. Υπήρξε ομιλία, γραφή, ζωγραφική. Οι άνθρωποι άρχισαν να ανεβαίνουν βοοειδή, να ανεγείρουν έναν πολιτισμό, να χτίζουν σπίτια με ξύλινο φράκτη από ένα κοντινό δάσος και να υπενθυμίζουν ότι η είσοδος γίνεται μόνο με πρόσκληση, να αναπτυχθούν και να πιστέψουν σε ένα καλό μέλλον.

Διαφορετικές επιλογές για ξύλινο φράκτη:

Μέχρι σήμερα, ένας ξύλινος φράκτης είναι ένα σύμβολο της περιοχής μου, ένα μέσο για την επισήμανση των συνόρων. Η κατασκευή του δεν είναι τόσο δύσκολη όσο φαίνεται. Απαιτούνται μόνο δομικά υλικά, εργαλεία, ίσια όπλα και δεξιότητες - τα βασικά στοιχεία, όπως ένας αλχημιστής.

Η βάση κάθε φράχτη είναι:

ξύλινοι πόλοι, με διάμετρο 80-100 mm.
ράβδοι με διατομή 40x60 mm.
άκρες.

Οι σανίδες με σανίδες αποτελούν τη βάση του φράχτη. Ο καμβάς μπορεί να είναι πολλών τύπων:
Το Classic είναι το απλούστερο σχέδιο. Απλή εγκατάσταση και εγκατάσταση. Οι πυλώνες κατασκευάζονται κυρίως από ξύλο ή χάλυβα, σωλήνες προφίλ, οι οποίοι είναι τοποθετημένοι σε βάση από σκυρόδεμα σε βάθος από 1 έως 1,5 m.
Σκάλα ή χριστουγεννιάτικο δέντρο - ο καμβάς, σε σύγκριση με τα κλασικά, είναι τοποθετημένος σε οριζόντια θέση με μικρή επικάλυψη. Αποδεικνύεται ένα σταδιακό μοτίβο. Ένα ξύλινο φράχτη τύπου κρούνας είναι κωφό: χωρίς κενά. Αυτό έχει πολύ καλή επίδραση στην ηχομόνωση, προστατεύει από τα αδιάκριτα μάτια και τη σκόνη. Οι άκρες του καμβά συνδέονται με τους πυλώνες του σωλήνα προφίλ ξύλου ή χάλυβα.
Διασταυρούμενη κατασκευή από διακοσμητικό οπλισμένο σκυρόδεμα, τούβλο, πέτρα.
Σκάκι - η δομή υποστήριξης είναι παρόμοια με την προηγούμενη έκδοση, αλλά ο καμβάς γίνεται κατ 'αναλογία με μια σκακιέρα. Μεταξύ των κυττάρων αφήνουν μια μικρή απόσταση. Εκτός από τη στερέωση στη δομή στήριξης, ο καμβάς κρατείται σε οριζόντιες φλέβες.
Πλέγμα - ο καμβάς του φράχτη μοιάζει με πλέγμα όταν η απόσταση μεταξύ των στοιχείων είναι ίση με το μήκος του ίδιου του στοιχείου. Αυτός ο τύπος ξύλινου φράχτη σπάνια χρησιμοποιείται. Πιο συχνά σε αυτό το σχέδιο μπορείτε να βρείτε έναν συγκολλημένο ή σφυρηλατημένο φράχτη. Ο καμβάς μπορεί να είναι κάθετος με κλίση και οριζόντιο.

Απαραίτητα εργαλεία για την κατασκευή ενός ξύλινου φράχτη:

είδε?
ένα σφυρί?
τσεκούρι.
ψαλίδι για τα νύχια;
φτυάρι?
ισχυρό, λεπτό καλώδιο.
μακρύ μέτρο ταινιών.

Είναι πολύ σημαντικό πριν από τη διαδικασία τοποθέτησης ξύλινων κολώνων στήριξης να πραγματοποιηθεί προκαταρκτική επεξεργασία: το κάτω μέρος εμποτίζεται με θερμαινόμενη άσφαλτο. Αυτό θα προστατεύσει το δέντρο από τη φθορά και θα αυξήσει τη διάρκεια ζωής κατά 2-3 φορές.

Σκεφτείτε ένα καλό παράδειγμα στο βίντεο.

Αρχικά, αξίζει να σημειώσουμε τις γωνίες με τη βοήθεια μακρών ράβδων σφυρηλατημένων σταθερά στο έδαφος. Ένα σχοινί τραβιέται μεταξύ των ράβδων κατά μήκος των οποίων οδηγούνται οι μαρκαδόροι - σήματα. Η απόσταση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα τρία μέτρα. Μετά την κίνηση των στύλων, είναι απαραίτητο να σκάβουμε τους λάκκους στήριξης με βάθος τουλάχιστον 50 cm. Αν ο φράκτης σχεδιάζεται να είναι περίπου δύο μέτρα ύψος, τότε το βάθος θα πρέπει να είναι διπλάσιο, δηλαδή περίπου 100 cm.

Ποια θεμέλια μπορούν να χρησιμοποιηθούν;

Ταινία. Είναι μια λωρίδα οπλισμένου σκυροδέματος γύρω από την περίμετρο. Για την τοποθέτηση του θεμελιώδους λίθιου, έχει σκάψει μια κοιλότητα με βάθος 30 έως 150 cm. Η υγρή άμμος τοποθετείται στο κάτω μέρος της τάφρου. Τα εξαρτήματα είναι πλεκτά και έχει τοποθετηθεί ξυλότυπος για το υπόβαθρο. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το θεμέλιο θα προεξέχει λίγο πάνω από το επίπεδο του εδάφους. Μετά την τοποθέτηση των στύλων, τα πάντα χύνεται με κονίαμα στο επίπεδο του ξυλότυπου.

Πυλώνας. Με τη βοήθεια ενός τρυπανιού κήπου, μια τρύπα σκάβεται από βάθος ενός έως ενός και μισού μέτρου. Η διάμετρος του λάκκου πρέπει να είναι 15-30 εκατοστά μεγαλύτερη από τη διάμετρο της στήλης. Στην άμμο και το χαλίκι τοποθετούνται υγρές τρύπες. Μετά από αυτό, οι θέσεις είναι εγκατεστημένες και χύνεται με ένα μείγμα σκυροδέματος.
Το σκυρόδεμα σκληραίνει από 3 έως 7 ημέρες. Ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.

Εγκατάσταση δοκών και καμβά

Τα δοκάρια είναι το κύριο μέρος του ξύλινου φράχτη στον οποίο συνδέεται ο καμβάς. Εάν οι πόλοι είναι ξύλινοι, τότε οι δοκοί στερεώνονται με καρφιά. Εάν είναι μέταλλο, τότε οι μεταλλικές γωνίες συνδέονται πρώτα και οι δοκοί είναι ήδη τοποθετημένοι επάνω τους και καρφωμένοι. Πρέπει να υπάρχει ένα κενό μεταξύ των διοικητικών συμβουλίων. Υπό την επίδραση της βροχόπτωσης, το δέντρο θα διογκωθεί και αν δεν υπάρχει κενό, τότε ο φράκτης θα παραμείνει για πάντα. Μετά την εγκατάσταση των σανίδων, η επιφάνεια επεξεργάζεται με ξηραντικό λάδι ή βαφή. Ένα ξύλινο φράχτη απαιτεί συνεχή φροντίδα, διαφορετικά γρήγορα επιδεινώνεται, σκουραίνει, αρχίζει να σαπίζει και, τελικά, καταρρέει μπροστά στα μάτια μας. Ο χώρος όπου θα σταθεί ο φράκτης πρέπει να καθαρίζεται από βλάστηση και μύθους. Κάθε χρόνο ή δύο, πρέπει να επικαιροποιείται η προστατευτική επικάλυψη του φράχτη (βερνίκι ή βαφή).