Πλακόστρωση πλακών

Η τοποθέτηση πλακοστρώσεων κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχει λάβει την ευρύτερη διανομή. Τα πλακάκια χρησιμοποιούνται όχι μόνο από οδικές και χρηστικές υπηρεσίες, αλλά και από διακοσμήσεις πόλεων, αλλά πολλοί σχεδιαστές τοπίου προσφύγουν συχνά σε αυτό το ενδιαφέρον υλικό, ενώ διακοσμούν τον κήπο και ιδιαίτερα τα μονοπάτια του.

Ωστόσο, παρά την ομορφιά που δημιουργείται, η τοποθέτηση πλακοστρώσεων είναι αρκετά ενοχλητική και έχει τα δικά της χαρακτηριστικά:

Το φωτεινό και κορεσμένο χρώμα του κεραμιδιού υποδηλώνει ότι θα πρέπει να περιέχει ακριβές χρωστικές και γι 'αυτό δεν μπορεί να είναι φτηνό. Επίσης, πρόσθετα πρόσθετα προστίθενται στη σύνθεση του κεραμιδιού, ως αποτέλεσμα του οποίου το κεραμίδι λάμπει. Σε αυτή την περίπτωση, ακριβώς η ίδια λαμπρότητα μπορεί να επιτευχθεί με την προσθήκη νερού. Για να ελέγξετε, πρέπει να πατήσετε το κεραμίδι στο πλακάκι. Ομιλημένος ήχος - πλακάκι υψηλής ποιότητας, κωφός αντίστροφος. Είναι επίσης απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι το πλακίδιο είναι μιας παρτίδας, επειδή οι πλακόστρωτες πλάκες διαφόρων παρτίδων θα διαφέρουν ως προς το μέγεθος και το χρώμα τους. Ξεκινήστε την τακτοποίηση της διαδρομής με την επιλογή του υλικού. Ταυτόχρονα, αξίζει να γνωρίζουμε ότι οι πλακόστρωτες πλάκες έχουν μόνο δύο τύπους - είτε με ζωγραφισμένα με δονήσεις είτε με δονητικά. Η πρώτη άποψη είναι για τους δρόμους που τα αυτοκίνητα θα οδηγήσουν επάνω, και η δεύτερη άποψη είναι κατάλληλη για πεζόδρομους.

Τοποθέτηση πλακών οδοστρώματος:

Πρώτον, πρέπει να αντιμετωπίσετε την αποστράγγιση του νερού, η οποία πρέπει να εγκαταλείψει το κτίριο και προς αυτή την κατεύθυνση είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί μια μικρή κλίση 5%.
Στη συνέχεια προχωράμε στη σήμανση της μελλοντικής διαδρομής. Για να γίνει αυτό, αρκεί να οδηγείτε τους γόμφους κατά μήκος του περιγράμματος της γραμμής και να τις συνδέετε με σπάγγο, αν είναι απαραίτητο, η θέση του στίβου μπορεί να αλλάξει.
Στο επόμενο στάδιο, προετοιμάζουμε τη βάση, για την οποία ξεδιπλώνουμε το προφίλ της τροχιάς σε βάθος 28 εκ. Το έδαφος στο κάτω μέρος της πίστας τραβιέται προσεκτικά, αν είναι απαραίτητο, μπορεί να ποτίζεται.
Στη συνέχεια χύνεται η θρυμματισμένη πέτρα στην κορυφή και το πάχος της σε κατάσταση συμπύκνωσης πρέπει να είναι 15 cm.
Το επόμενο στρώμα είναι 10 cm άμμου. Για να διαχωρίσετε τη θρυμματισμένη πέτρα και την άμμο, μπορείτε να εφαρμόσετε γεωυφάσματα. Η άμμος πρέπει να ισοπεδωθεί και να γεμίσει με νερό, έτσι ώστε να παραμείνουν σε αυτήν οι λακκούβες.
Μόλις οι λακκούβες είναι ξηρές, αρχίζουμε να προετοιμάζουμε ένα μαξιλάρι, το οποίο αποτελείται από 8 μέρη άμμου και ένα μέρος από τσιμέντο M500. Το ύψος αυτού του στρώματος είναι 3 cm. Σε αυτό το στρώμα, κατά συνέπεια, το κεραμίδι βρίσκεται στην κατεύθυνση από τον εαυτό του. Ταυτόχρονα, πρέπει να δίνεται προσοχή σε κάθε κεραμίδι και αν είναι άνιση, προσθέστε μια μικρή άμμο και ένα ταμπούρο, περιοδικά ελέγχοντας τον εαυτό του με ένα επίπεδο.
Αφού τελειώσουμε την τοποθέτηση των πλακιδίων, προχωρούμε στο δονητικό φρεάτιο. Δεν υπάρχει τίποτα περίπλοκο σε αυτό, το κύριο πράγμα είναι να εξασφαλιστεί ότι το κεραμίδι δεν αρχίζει να αποκλίνει στα πλάγια.
Αφού βυθίσουμε με σφυρί και επίπεδο, ευθυγραμμίζουμε τις έντονες ανωμαλίες και γεμίζουμε τα πάντα με την άμμο. Η αμμοβολή, γεμίζοντας έτσι τις ραφές, σκουπίζει την περίσσεια με μια σκούπα. Γεμίζουμε το σχεδόν τελειωμένο κομμάτι με νερό μέσω του διαχυτήρα και, αν χρειαστεί, βυθίζουμε ξανά τις ραφές και πλένουμε τα πάντα ξανά.

Οι πλακοστρώσεις είναι έτοιμες και την επόμενη μέρα μπορείτε να περπατήσετε με ασφάλεια.